ครูบอกว่า มนุษย์เจ้าปัญหา
ครูบอกว่า ชีวิตมีความหมาย
ครูบอกว่า ปรัชญามีมากมาย
ครูบอกว่า ก่อนตายควรเรียนรู้
ครูสมบูรณ์งดงามในความเป็น
ครูยืนเด่นเป็นสุภาพบุรุษผู้สุดสู้
ครูทํางานสมนามความเป็นครู
ครูเป็นอยู่สมชื่อคือมนุษย์
ครูบุกเบิกก่อตั้งภาควิชา
ครูสั่งสอนปรัชญาด้วยใจพิสุทธิ์
เขียนตําราสร้างสรรค์งานโรจน์รุด
ราชบัณฑิตคือจุดอุทิศตน
ช่วยให้ศิษย์เรียนรู้ดูชีวิต
ช่วยให้คนได้คิดมีเหตุผล
ช่วยให้คนปรัชญากล้าคิดค้น
ช่วยให้โลกอําพนด้วยไตร่ตรอง
กราบลาครูวันจากไม่อยากยิน
แต่ชีวิตต้องสิ้นจึงจําหมอง
ปรัชญาว่าชีวิตนั้นตามครรลอง
แต่ยิ่งมองยิ่งคิดถึงซึ้งอาลัย
ชมัยภร แสงกระจ่าง
เขียนแทนเพื่อนอักษรฯ รุ่น ๓๖
———-
อาจารย์วิทย์จากไปในวันนี้
เป็นวันที่ใจหายเสียดายท่าน
บรมครูผู้ให้วิชามานานวัน
ปรัชญานั้นหาเทียบใครเปรียบปาน
กราบเชิญท่านสู่ฟ้าเวลานี้
ขอท่านมีภพใหม่ในสรวงสวรรค์
ศิษย์อักษรศาสตร์จุฬาฯ มาร่วมกัน
ส่งอาจารย์สู่สวรรค์นิรันดร
วัฒนา เหล่าเศรษฐกุล
ศิษย์อักษรศาสตร์ จุฬาฯ รุ่น ๓๗